RÓŻANIEC DO GRANIC NIEBA

„Obudźcie się, powstańcie, obmyjcie się i bądźcie czujni!”

schemat modlitwy

I. Informacje ogólne:

Różaniec Do Granic Nieba trwa 8 dni, całą oktawę Uroczystości Wszystkich Świętych.

Do wydarzenia można dołączyć dowolnego dnia, choć zachęcamy, by aktywnie uczestniczyć przez całą oktawę.
W zależności od sytuacji modlitwę przeżywamy na cmentarzu, w parafii lub innych dostępnych miejscach, w domu, pod przydrożnym krzyżem.

1 XI 2020 Wszystkich Świętych: modlitwa na cmentarzu lub w domu słowami Psalmu 51 oraz część  różańca Bolesna

2-8 XI 2020 codzienna pokuta za grzechy:

Obowiązkowe:

• Modlitwy pokutne (zapisane w części II: Przebieg modlitwy 1-2-3 )                    
  
• Jedna część Różańca

Dowolne:

• Adoracja
• Msza Święta i przyjęcie Komunii Świętej
• Nieustający Różaniec
• Post (np. o chlebie i wodzie w piątek)

Jeśli modlitwa odbywa się poza kościołem  zachęcamy do zorganizowania innych warunków oraz godnej atmosfery miejsca (stolik, zapalona świeczka, Pismo Święte otwarte na czytaniu z dnia, ew. obrazek, figurka).
W czasie modlitwy przyjmij wewnętrzną postawę uniżenia przed Bogiem. Nie przeżywaj modlitwy, jako „cudownego zaklęcia”. Bóg Ojciec jest całkowicie wolny w swoich decyzjach, On decyduje jakie łaski nam ofiaruje, my Jego dzieci ufamy i wszystko przyjmujemy. Całe wydarzenie przeżywamy w duchu jedności: świeckich, kapłanów, biskupów
i papieża.

II. Przebieg modlitwy:

1. Modlitwa do Boga Ojca:

Bądź uwielbiony Boże, w Trójcy Świętej Jedyny, Stwórco wszelkiego stworzenia. Ty jesteś Miłością i Źródłem miłości. Dziękuję Ci, żeś mnie tak cudownie stworzył! Dziękuję Ci także za życie członków mojej rodziny, gdyż każdy człowiek jest wyrazem Twojego błogosławieństwa dla mnie, mojej ojczyzny i całego świata. Niestety my, grzesznicy, często nie potrafimy przyjąć, a niekiedy nawet wprost odrzucamy ten Owoc Twojej miłości. Dlatego bardzo przepraszam Ciebie za każdą zniewagę, jakiej dopuściłem się odrzucając dar życia. Przepraszam za każde odrzucone przez moich Rodaków dziecko poczęte, które jest przejawem obfitości Twojego miłosierdzia dla rodziców, krewnych i całego narodu. Przepraszam Cię za każdego człowieka, który w jakikolwiek sposób przyczynił się do odrzucenia miłości objawionej
w zaistnieniu nowego życia. Proszę o łaskę przebaczenia dla mnie, dla mojej najbliższej rodziny, dla moich przodków
i potomków. Jednocześnie pragnę przyjąć do swego serca każde poczęte, a odrzucone życie. Przyjmuję te dzieci, którym choć nie dano przyjść na ten świat, to jednak żyją przed Twoim Obliczem. Nadaję im prawa mojej rodziny
i obywatelstwo mojej Ojczyzny. Przebacz nam i udziel daru jedności. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen. (imprimatur N. 5375/2020)

2. Psalm 51:

Zmiłuj się nade mną, Boże, w łaskawości swojej, *
w ogromie swej litości zgładź nieprawość moją.
Obmyj mnie zupełnie z mojej winy *
i oczyść mnie z grzechu mojego.
Uznaję bowiem nieprawość moją, *
a grzech mój jest zawsze przede mną.
Przeciwko Tobie samemu zgrzeszyłem *

i uczyniłem, co złe jest przed Tobą,
Abyś okazał się sprawiedliwy w swym wyroku *
i prawy w swoim sądzie.
Oto urodziłem się obciążony winą *
i jako grzesznika poczęła mnie matka.
A Ty masz upodobanie w ukrytej prawdzie, *
naucz mnie tajemnic mądrości.
Pokrop mnie hizopem, a stanę się czysty, *
obmyj mnie, a nad śnieg wybieleję.
Spraw, abym usłyszał radość i wesele, *
niech się radują kości, które skruszyłeś.
Odwróć swe oblicze od moich grzechów *
i zmaż wszystkie moje przewinienia.
Stwórz, Boże, we mnie serce czyste *
i odnów we mnie moc ducha.
Nie odrzucaj mnie od swego oblicza *
i nie odbieraj mi świętego ducha swego.
Przywróć mi radość Twojego zbawienia *
i wzmocnij mnie duchem ofiarnym.                                                                                                                                                      Będę nieprawych nauczał dróg Twoich *  
i wrócą do Ciebie grzesznicy.
Uwolnij mnie, Boże, od kary za krew przelaną, †
Boże, mój Zbawco, *
niech sławi mój język sprawiedliwość Twoją.
Panie, otwórz wargi moje, *
a usta moje będą głosić Twoją chwałę.
Ofiarą bowiem Ty się nie radujesz, *
a całopalenia, choćbym dał, nie przyjmiesz.
Boże, moją ofiarą jest duch skruszony, *
pokornym i skruszonym sercem Ty, Boże, nie gardzisz.
Panie, okaż Syjonowi łaskę w Twej dobroci, *
odbuduj mury Jeruzalem.
Wtedy przyjmiesz prawe ofiary: dary i całopalenia, *
wtedy składać będą cielce na Twoim ołtarzu.

Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.

Jak była na początku, teraz i zawsze, *

i na wieki wieków. Amen.

3. Modlitwa jedności z dziećmi nienarodzonymi:

MODLITWA OSOBISTA I RODZINNA NA CMENTARZU: Wszystkie dzieci nienarodzone zabite w naszych rodzinach, te
o których wiemy i te, które są nam nieznane, przepraszamy was i chcemy przyjąć do serca wasze przebaczenie. Prosimy, jeśli już oglądacie Boga twarzą w twarz, wstawiajcie się za nami, by śmierć nie miała dostępu do naszych rodzin. Prosimy o modlitwę za Polskę i cały świat, by wrócił do Boga Ojca, naszego Stwórcy. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen. (imprimatur N. 5375/2020)

4. Różaniec Święty – co najmniej jedna część Bolesna (czyli wszystkie 5 Tajemnic), w zależności od możliwości

i pragnienia można odmówić wszystkie 4 części.

=========================================================================================

Schemat tego „nabożeństwa” jest uniwersalny i może być powtarzany. Zachęcamy do postawy ufności po modlitwie. Modlitwa została wysłuchana. Bóg Ojciec nas kocha i da to, co możliwie najlepsze swoim dzieciom.

Więcej szczegółów na stronie internetowej: www.rozaniecdogranic.pl Odwagi! W górę serca!

Dekret dotyczący dyspensy od obowiązku uczestnictwa we Mszy świętej

Zmieniająca się sytuacja epidemiczna wymaga od duszpasterzy Archidiecezji Krakowskiej odnowionej gorliwości w stałym towarzyszeniu Wiernym, którzy szczególnie w warunkach niepewności potrzebują Chrystusowego umocnienia.

1. W związku z wprowadzonymi od 17 października br. obostrzeniami należy przestrzegać zasad wynikających z objęcia terenu parafii „żółtą lub czerwoną strefą”. Dotyczy to liczby osób gromadzących się w świątyniach (limit osób w przeliczeniu na powierzchnię świątyni), odległości między nimi, a także wcześniej ustanowionego nakazu zakrywania ust i nosa.
2. Ponieważ nie wszyscy wierni, mimo gorącego pragnienia, będą mogli brać udział we Mszy Świętej w niedzielę oraz w innych dniach nakazanych, na podstawie kan. 87 §1 Kodeksu Prawa Kanonicznego udzielam dyspensy od obowiązku niedzielnego i świątecznego uczestnictwa we Mszy Świętej (kan. 1247 KPK) dla wszystkich wiernych. Skorzystanie z dyspensy oznacza, że nieobecność na Mszy w dniu nakazanym nie jest grzechem. Niniejsza decyzja obowiązuje aż do odwołania.
3. Na Księżach Proboszczach spoczywa obowiązek precyzyjnego poinformowania wiernych
   o obowiązujących zasadach zgromadzenia liturgicznego oraz o powyższej dyspensie.
4. Tam, gdzie jest to możliwe, powinno się przywrócić bądź kontynuować transmisje nabożeństw poprzez dostępne środki przekazu. Szczególnie osoby korzystające z dyspensy będą dzięki temu mogły wyrazić łączność ze wspólnotą i przez wzmożoną osobistą modlitwę wyjednywać światu ocalenie.
5. Obrzęd Komunii Świętej należy tak sprawować, by każdy mógł według własnej wrażliwości przyjąć Najświętszy Sakrament na dłoń lub do ust, z zachowaniem takiej właśnie kolejności rozdawania Komunii.
6. Nie ulegają zmianie szczególne warunki sprawowania sakramentu pokuty i pojednania, które uwzględniają zastosowanie w konfesjonałach folii ochronnej nadającej się do częstej dezynfekcji. Możliwe są również, po konsultacji z zainteresowanymi chorymi i ich rodzinami odwiedziny kapłana z sakramentami w ich domu.
7. Zachowuje ważność polecenie, by raz w tygodniu, kiedy pozwalają na to przepisy liturgiczne, odprawiana była w parafiach Msza Święta według formularza w czasie pandemii.

Na czas podejmowania duchowych wysiłków, każdemu według jego stanu i powołania, udzielam pasterskiego błogosławieństwa i polecam Bogu przez przyczynę Świętych Patronów.

+ Marek Jędraszewski
Arcybiskup Metropolita Krakowski

Kanclerz Kurii

ks. Grzegorz Kotala

CHALLENGE EUCHARYSTYCZNY - 20 MINUT DLA PANA!

Grupa mężczyzn naszej Parafii wyszła z inicjatywą modlitewną. Wszyscy narzekamy na brak czasu, zagonienie, mało się modlimy, wielu z nas nie pamięta już kiedy choć na chwilę samemu uklękliśmy przed Panem Jezusem ukrytym w Najświętszym Sakramencie. Większość dorosłych w tygodniu, gdy w kaplicy trwają nabożeństwa jeszcze pracuje lub zajmuje się dziećmi. Ta propozycja jest więc dla nas wszystkich (także dla kobiet), 20 minut tylko dla Ciebie przed Jezusem Eucharystycznym w I piątek (2 X). Zaczynamy o 21.00, potem każdy ma dla siebie 20 minut modlitwy, po nim przyjdzie ktoś inny. Możesz oczywiście modlić się dłużej, ale potrzeba tylko 20 minut. Adoracja będzie trwała tak długo, jak długo będą chętne osoby.

Co trzeba zrobić: podejść do zakrystii lub wysłać maila na adres Parafii ( Adres poczty elektronicznej jest chroniony przed robotami spamującymi. W przeglądarce musi być włączona obsługa JavaScript, żeby go zobaczyć. ) i zapamiętać swoje 20 minut dla Pana. Prosty przepis, a owoce mogą być wielkie. Nie musisz nic mówić, trzeba tylko być. To jest Twoje 20 minut dla Pana!

Komunia duchowa – skarb do odkrycia

W sytuacji, gdy duża liczba katolików nie może przystąpić do Komunii Świętej, konieczna jest głębsza refleksja nad znaczeniem i sposobem przeżywania Komunii duchowej. Na stronie internetowej e-KAI znajduje się artykuł ks. prof. Ireneusza Mroczkowskiego, profesora nauk teologicznych, specjalisty z zakresu teologii moralnej i etyki, zatytułowany „Komunia duchowa – praktyczne porady” (https://ekai.pl/eucharystia-komunia-duchowa-i-pragnienie-komunii-swietej-w-czasach-pandemii/). Znajdziemy w nim przypomnienie nauki Kościoła na ten temat, w tym również teksty św. Jana Pawła II i Benedykta XVI.

Pomocne będą zapewne również świadectwa osób, które od wielu lat praktykują Komunię duchową oraz podane poniżej refleksje na ten temat.

Świadectwo

„Komunię duchową przyjmuję dość często od kilku lat, zawsze wtedy, gdy nie mogę uczestniczyć w codziennej Eucharystii. Ponieważ mam dość słabe zdrowie, zdarzają się dłuższe okresy, kiedy nie mogę wyjść z domu. W tym trudnym dla mnie czasie uczestniczę w Eucharystii poprzez transmisje radiową lub telewizyjną i przyjmuję Komunię Duchową. Dla mnie najlepszym czasem na  ten akt jest moment Komunii św. podczas transmitowanej mszy św.

Zauważyłam, że im częściej praktykuję przyjmowanie Komunii Duchowej, tym mocniej, głębiej ją przeżywam i tym większym jest ona dla mnie umocnieniem. Szczególnie w ostatnim czasie, kiedy z powodu epidemii nie mogę wychodzić, Komunia Duchowa jest dla mnie znakiem miłosiernej miłości Bożej, która wypełnia i rozpala moje serce, umacnia moją wiarę, nadzieję i miłość” (Jolanta OV).

Pani Jolanta wskazuje na prosty i bliski jej samej, a pewnie także wielu wiernym, sposób zaproszenia Pana Jezusa do swego serca. Przeżywa to zbawcze wydarzenie śledząc transmisję Mszy Świętej. Czyni tak od wielu lat i stara się przeżywać to wydarzenie coraz piękniej. Komunia duchowa nie jest bowiem umiejętnością, którą się posiada w jakimś doskonalszym stopniu od pierwszego jej przeżycia. Z czasem jednak, gdy człowiek z wiarą i miłością zaprasza Jezusa do swego serca, doświadczenie zjednoczenia z Nim jest coraz większe. Komunia duchowa staje się skarbem, który człowiek coraz bardziej odkrywa.

Przeżycie Komunii duchowej w czasie słuchania lub oglądania Mszy Świętej za pośrednictwem środków przekazu, jest owocniejsze, gdy człowiek się wcześniej do tego przeżycia przygotuje, a po zakończeniu transmisji trwa w dziękczynieniu.

„Eucharystyczny wzór”

W celebracji Eucharystii Komunia Święta jest uwieńczeniem wielu przeżyć. Najpierw są obrzędy wstępne z aktem pokuty, potem rozważanie słowa Bożego z (wyznaniem wiary i) modlitwą wstawienniczą, następnie udział w śmierci i zmartwychwstaniu Chrystusa, uobecnianych pod osłoną znaków, a dopiero po tych przeżyciach następuje wydarzenie, ku któremu wszystko zmierzało. To dar sakramentalnej komunii, łaska zjednoczenia z Jezusem, Synem Bożym, mocą Ducha Świętego. Człowiek, który dostąpił tego zaszczytu, śpiewa pieśń uwielbienia.

Ten „eucharystyczny wzór” jest bardzo pomocny w przeżywaniu Komunii duchowej także wtedy, gdy ktoś przeżywa to piękne i niezwykłe wydarzenie osobno, nie śledząc transmisji Mszy Świętej. Wtedy przeżycie Komunii duchowej może mieć następujący przebieg:

Wybierz miejsce, w którym możesz się skupić. Skieruje swoje myśli i swoje serce ku Bogu. Rozpocznij modlitwę znakiem krzyża. Proś o łaskę godnego przeżycia Duchowej komunii. Módl się także do Maryi, która najpiękniej przyjęła Jezusa i uczy nas otwierać serce na Jego przyjście.

Akt pokuty

Wzbudź w sobie szczery żal za popełnione grzechy. Możesz odmówić spowiedź powszechną.

Rozważenie słowa Bożego i wyznanie wiary

Odczytaj wybrany fragment słowa Bożego. Wskazane jest rozważenie czytań mszalnych przeznaczonych na dany dzień. Można też rozważyć inny wybrany tekst, np.:

Jezus powiedział: „Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go, i przyjdziemy do niego, i będziemy u niego przebywać” (J 14, 23).

Jezus powiedział: „Ja jestem drogą i prawdą i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej, jak tylko przeze Mnie” (J 14,6).

Jezus powiedział: „Wytrwajcie we Mnie, a Ja będę trwał w was. Podobnie jak latorośl nie może przynosić owocu sama z siebie, jeśli nie trwa w winnym krzewie, tak samo i wy, jeśli we Mnie trwać nie będziecie” (J 15,4).

Jezus powiedział: „Jam jest Alfa i Omega, mówi Pan Bóg, Który jest, Który był i Który przychodzi, Wszechmogący” (Ap 1,8).

Po rozważeniu słowa Bożego wyznaj wiarę w obecność Pana i Jego nieskończoną miłość, np. Wierzę, Panie, że zawsze byłeś ze mną, wierzę, że jesteś we mnie i nieustannie mnie prowadzisz, wierzę, że przychodzisz, abyśmy jeszcze bardziej byli jedno, jak Ty jesteś jedno z Twoim Ojcem w Duchu Świętym (por. J 17,21).

Wspomnienie Paschy Pana Jezusa

Przenieś się myślą do Wieczernika, gdzie Jezus daje siebie za pokarm, przemieniając chleb w swoje Ciało i wino w swoją Krew. Pomyśl o Jego miłości, objawionej w męce, śmierci i zmartwychwstaniu. Jezus powiedział nad chlebem: „To jest Ciało moje za was wydane”. To „Ciało wydane” przyjmujemy w Komunii Świętej. Jednoczymy się z Panem, który nas do końca umiłował i daje nam udział w tej miłości. Tej jedności pragniemy również wtedy, gdy przyjmujemy Komunię duchową.

Zaproszenie Pana Jezusa i przyjęcie Go

Obrzęd Komunii Świętej, przeżywany podczas Eucharystii, jest bardzo bogaty w modlitwy i znaki. Rozpoczyna się od „Ojcze nasz”, potem są inne modlitwy, a w końcu kapłan, ukazując wszystkim konsekrowaną Hostię, mówi: „Oto Baranek Boży...”. Zgromadzeni wierni odpowiadają: „Panie nie jestem godzien...”. Kapłan znów ukazuje konsekrowaną Hostię, tym razem indywidualnie, mówiąc: „Ciało Chrystusa”. Przyjmujący odpowiada: „Amen”.

Gdy przyjmujesz Komunię duchową nie widzisz tych znaków ani nie słyszysz słów wypowiadanych przez kapłana, ale w sercu przeżywasz to misterium. Z wiarą odmów „Ojcze nasz” prosząc o dar zjednoczenia z Jezusem, Jego Synem. Wsłuchaj się w głos Ojca: „To jest mój Syn umiłowany” i  zaproś Pana Jezusa, aby do Ciebie przyszedł. Proś Go, aby jeszcze bardziej wszedł w twoje życie, a ty abyś jeszcze bardziej należał do Niego. Proś Ducha Świętego, aby sprawił cud komunii między tobą, a Jezusem, bo tylko Duch Święty jest źródłem prawdziwej jedności.

Uwierz, że ten, który był i który jest, znów przyszedł. Jest w tobie, a ty jesteś w Nim. Przywitaj Go z wdzięcznością i radością. Oczyma wiary staraj się zobaczyć Jego wielkość i miłość, Jego dobroć i miłosierdzie, Jego pragnienie bycia z tobą i pragnienie, abyś ty był z Nim. Powiedz Mu o swoim życiu i sprawach, które nosisz w sercu.

Dziękczynienie

Wielki jest dar Komunii i wielkie jest dziękczynienie człowieka, który taki dar otrzymał. Nie zapomnij o dziękczynieniu i uwielbieniu. Niech trwa i nieustannie wzrasta twoje zdumienie, że sam Bóg do ciebie przychodzi i w tobie przebywa. Wielbij Boga z Maryją, bo również tobie wielkie rzeczy Bóg uczynił i święte jest imię Jego.

Zakończ przeżycie Komunii duchowej znakiem krzyża.

Ks. dr Stanisław Szczepaniec